karcić — ndk VIa, karcićcę, karcićcisz, karć, karcićcił, karcićcony «udzielać nagany; ganić, napominać, strofować, karać» Karcić rózgą, spojrzeniem. Karcić kogoś za niewłaściwe zachowanie, za nieposłuszeństwo. Karcący wzrok. karcić się rzad. strona… … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
piorunujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. piorunować (p.) piorunujący w użyciu przym. 1. «działający jak piorun; bardzo szybki, błyskawiczny, nagły, gwałtowny; wstrząsający, oszałamiający, bardzo silny, natychmiastowy» Piorunujący atak na bramkę… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
naganny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zasługujący na naganę, potępienie; zły, karygodny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naganne zachowanie, pomysły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzut — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wyrzutucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtowne wyciągnięcie przed siebie, w górę itp. nogi lub ręki; w sporcie: wyrzucenie przez zawodnika dysku, oszczepu itp. :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień